Dobrze powiedziane :)
Wczoraj obejrzałem i cały czas mnie trzyma, a tego właśnie od kina oczekuję. Żeby skłaniało do refleksji, stawiania pytań. „Il Comleanno” je stawia, nie tylko w kontekście seksualności, ale bardziej uniwersalnie. Na ile uświadamiamy sobie własne pragnienia? Czy nasze wybory są naprawdę nasze? Czy żyjemy w zgodzie z sobą? Czy jesteśmy ze sobą szczerzy, czy się okłamujmy? Czy ludzie blisko nas są naprawdę, czy na niby?...

Gdybym miał się czepiać, wyciąłbym ostatnią scenę. Gdyby film skończył się w momencie, kiedy Francesca wybiega na ulicę (a może jeszcze wcześniej, kiedy wchodzi po schodach)
napięcie pozostałoby w zenicie. Co sądzisz?

chmm ja w ogóle uważam końcówkę za przerysowaną, czy od razu jest tak że po zdradzie ktoś wpada pod samochód -takie sam zakończenie było w innym tego typu filmie, dlatego dla mnie zbyt schematyczne ale faktycznie na mnie film zrobił tez wrażenie - bardzo prawdziwy i zapadający w pamięć, pozdrawiam

Zgadzam się. Dlatego uważam, że skrócenie "Urodzin" o scenę, lub dwie pozwoliłoby uniknąć wrażeń, o których piszesz.
Swoją drogą grzech, o którym mówimy popełniono w licznych filmach. Trochę jakby twórcy uznawali widzów za osoby pozbawione wyobraźni...
Na szczęście są i takie, które kończą się dokładnie tam, gdzie powinny. Moje ulubione- "Utalentowany pan Ripley", czy "Przed zachodem słońca". Mniam.
Pozdrawiam również :)

Na mnie film też zrobił bardzo duże wrażenie. W głowie kłębi mi się wiele pytań i odniesień do własnych doświadczeń...
To podskórne napięcie, o którym piszecie czułam do samego końca.
Końcówka przerysowana, ale sądzę, że miała podkreślać nieodwracalność oraz to, że po tym co się stało, ma się jeszcze więcej tajemnic, o których nie można powiedzieć nawet najbliższym...
Co do zbędnych zakończeń, niewiele chyba jest w stanie przebić to z "Love! Valour! Compassion!" ;)
Pozdrawiam :)

Diagnozy wydają się idealnie dopasowane do pacjenta Pani Doktor :)
Zdaje się, że autor miał na myśli dokładnie to, o czym piszesz.
Mimo to film podobałby mi się bardziej bez tej końcowej propagandy.

Jak się skończył film, o którym piszesz, bo nie pamiętam jakoś?...

Mi też, no ale cóż... ;)


SPOILER

Następuje streszczenie tego, jak i kiedy wszyscy bohaterowie umierają. Za każdym razem jak wracam do tego filmu dostaję w tym momencie kijem przez głowę. Muszę pamiętać żeby następnym razem wyłączyć go na czas ;)

Jak na końcu romantycznej komedii, tylko że odwrotnie :)
Pomysł z wyłączaniem w odpowiednim momencie bardzo mi się podoba.
Czuję, że często będę go stosował :)

Powinny być takie informacje na filmach: po tej a tej minucie oglądasz na własne ryzyko ;)
Ale niestety, trzeba najpierw przeżyć zderzenie z tym co człowieka powala, żeby dopiero potem móc to omijać ;)